Projekt Libra

Transceiver „Libra” powstawał w okresie od stycznia 2006 do sierpnia 2007.

Projekt ten, jest następnym po „Aquarius’ie” projektem prostego transceiver’a QRP. Radio zadziałało poprawnie w lutym 2007r, kiedy to przeprowadziłem pierwsze QSO ze stacją HB9CVQ. Resztę czasu do lipca 2007 zajęło mi przygotowanie projektu płytki drukowanej i napisanie instrukcji montażu i uruchomienia. W tworzeniu „Libry” wielką pomoc okazali mi koledzy: Marcin SP5JNW – bezcenne konsultacje teoretyczne i ułatwienia w uzyskaniu elementów, Piotr SP9LVZ – pomysłowe „patenty” i montaż testowy transceiver’a na fabrycznej płytce połączony ze  sprawdzeniem poprawności projektu, Grzegorz SP5EIN – ręczne przygotowanie płytki końcowej i także montaż testowy transceiver’a na fabrycznej płytce połączony ze  sprawdzeniem poprawności projektu. Grzegorz i Piotr 28 lipca 2007r. nawiązali dwustronne QSO na „Librach”. Dziękuję Wam koledzy !

 


„Libra” jest kolejnym z serii znaków Zodiaku  transceiverem QRP CW na pasmo 80m.  

Odbiornik z pojedynczą przemianą częstotliwości pracuje w zakresie 3495kHz – 3574kHz. Częstotliwość pośrednia wynosi 4,096MHz, a 4-ro  kwarcowy, wąski filtr drabinkowy zapewnia komfortowy odbiór sygnałów telegraficznych. Generator VXO (Variable X-tal Oscillator) pracuje w układzie dwóch rezonatorów kwarcowych połączonych równolegle, wzbudzanych na częstotliwości podstawowej i przestrajanych napięciem stałym w układzie z dławikiem SMD, diodą pojemnościową i potencjometrem wieloobrotowym. Stabilność generatora VXO na początku pasma 80m jest bardzo dobra i po krótkim czasie od włączenia częstotliwość waha się o mniej niż 50Hz/30minut. Obwód wejściowy odbiornika posiada wystarczającą czułość i selektywność dla pasma 80m i nie jest objęty pętlą automatycznego wzmocnienia (AGC). Dla pracy QRP CW automatyka bowiem jest pewną przeszkodą, gdyż tłumi słabe sygnały, gdy w pobliżu częstotliwości pracy znajdują się sygnały silnych stacji QRO. Wzmacniacz słuchawkowo/głośnikowy (LM386N) działa z lekkim podkładem szumów, generowanych przez rezonansowy przedwzmacniacz m.cz., co nie przeszkadza w odbiorze nawet bardzo słabych sygnałów. Czułość wejścia odbiornika regulowana jest przez najprostszy tłumik antenowy (potencjometr liniowy 1k), pełniący tu także funkcję ręcznej regulacji wzmocnienia w.cz. 

Część nadawcza zbudowana jest w standardowym układzie przedwzmacniacza filtrującego (2N3904), driver’a (2N2222) oraz stopnia mocy na popularnym tranzystorze CB (2SC2078), stosowanym już w projekcie Taurus. Moc wyjściowa transceiver’a mierzona na obciążeniu rezystancją 50 omów wynosi 4W. Tym razem „sercem” transceiver’a jest układ scalony Samsung MC3361C. Z tego układu wykorzystano mieszacz, demodulator i przedwzmacniacz m.cz. z ręczną regulacją częstotliwości akustycznej („peak”).  

Odczyt cyfrowy zrealizowany jest według projektu DL4YHF na płytkach drukowanych udostępnionych przez SQ2DYL.

Transceiver zmontowany jest na dwustronnej płytce drukowanej o wymiarach 100mm x 120mm. Wraz z odczytem cyfrowym Libra zmieści się w typowej obudowie metalowej T-36 o wymiarach 140mm (szerokość) x 160mm (głębokość) x 50mm (wysokość) lub podobnej. Układ modelowy zmontowany został w obudowie nieznanego producenta, sprzedawanej w Warszawie w sklepie „Semiconductors Bank” przy ul. Hożej. 

Prawidłowo zmontowany i zestrojony transceiver umożliwia nawiązywanie łączności europejskich przy użyciu anteny dipolowej lub Long-Wire. 

Zobacz krótki film DEMO ( 16MB AVI)

 

Libra 80 - schemat ideowy


Krótka historia WAGI w obiektywie

 

Zaczęło się w styczniu 2006 roku zmontowaniem odbiornika na płytce uniwersalnej

Zagrało nieźle, choć wtedy jeszcze częstotliwość  VXO była 8MHz, a filtr 4,43MHz.

W tym układzie zakres przestrajania VXO nie obejmował jednak  częstotliwości wywoławczej QRP na telegrafii  paśmie  80m (3560kHz).

 

W lutym 2006 roku  zlutowałem część odbiorczą na płytce uniwersalnej

 Tu już  VXO  pracuje na 7,680MHz, a filtr drabinkowy na 4,096MHz. 

Taka kombinacja dała oczekiwany zakres przestrajania zawierający 3560kHz.

VXO  nie było jednak stabilne tak jak chciałem, szczególnie na początku pasma 80m.

"Winne" były dwa dławiki 22uH ( czerwone, obok kwarców VXO).

Zastosowałem więc dławik SMD 47uH i po kłopocie...

 

 Zaraz potem powstał "pająk"

  Koncepcja Libry skończyła się w 2006 roku "wyprodukowaniem" 150mW

 

 Rok później postanowiłem dokończyć projekt

 Zacząłem więc od początku, gromadząc elementy mechaniczne i płytki

 

   Zadaniem podstawowym było  rozmieszczenie elementów na płytce prototypowej

Schematy ulegały ciągłym modyfikacjom wskutek dobierania typów i tolerancji elementów

 

   W końcu powstał skończony prototyp

Układ zawiera jeszcze klucz CMOS 4053, który jednak nie zdał egzaminu i zastąpiony został dobrymi przekaźnikami.

Podłączyłem też wypróbowany licznik od Łukasza SQ2DYL

 

 

   Pierwsze QSO z HB9CVQ 4 lutego 2007

 Dobry raport i zadowolenie na urodziny...;-)

 

 

   Budując egzemplarz #001 tym razem zacząłem od mechaniki

Rysunki na przód i tył przygotowałem używając komputerowego programu  graficznego.

Projekt graficzny wydrukowałem na papierze foto i zalaminowałem.

Tak wykonane maskownice  przykleiłem Butaprenem.

 

  "Mechanika " gotowa do  dalszego montażu i uruchomienia

Płytkę dwustronna zaprojektowałem używając darmowego programu ExpressPCB.

Grzesio SP5EIN w jeden wieczór wytrawił dla mnie super płytkę.....dzięki raz jeszcze !

 

  Skończona płytka egzemplarza #001

Wszystko działało "na stole" jak należy, zamówiłem więc cztery próbne  płytki w "fabryce"

 

 Libra #001 w obudowie - widok z góry

Było trochę problemów z utrzymaniem jednolitej masy płytki i obudowy.

Chyba lepsze są obudowy typu "T" lub obudowy lutowane z dwustronnego laminatu.

 

 Libra #001  widok z przodu

Po raz drugi zastosowałem stylizację a'la Drake...

 

 Libra #001 w obudowie - widok z tyłu

Śrubka tranzystora PA zasłoniła napis DC - ale plama.;-))

 

  Płytka drukowana dwustronna - prosto z fabryki

Dobrze,  że zamówiłem tylko 4 sztuki, bo były dwa drobne błędy, które wykrył Piotr SP9LVZ...dzięki !.

Na szczęście udało się telefonicznie przekazać poprawki i setkę płytek  zamawiam już na spokojnie.

Mimo wysiłków na płytce są dwa (dobrze oznaczone) "krosy"

 

 Zmontowana i działająca "Libra 40"

Montując krok po kroku  Librę na pasmo 40m,  pisałem instrukcję montażu i uruchomienia.

Zajęło mi to ponad 40 godzin w  kilka  weekend'ów.

Librę można zmontować w ciągu kilkunastu godzin ( z koniecznymi przerwami )

 

 Krytyczne spojrzenia Romka SP5OBJ i Marcina SP5JNW

 Żadne urządzenie nie chce działać bez oglądania i opijania...;-))

 

 "Libra 80" w rękach  Marcina SP5JNW

 Profesor "kazał" sobie podłączyć antenę. Pociągnąłem więc 20m koncentryka od przełącznika w przedpokoju.

Marcin bez trudu zaliczył QSO na ręcznym kluczu od RBM-1.

 

 "Libra 80"  zajęła więc miejsce w radioshack'u obok QRP+

 Radyjko z firmy Index Labs  krótko było na półce, ale wystarczająco długo by opuścić półkę...

 

                                                                                                                                                         (fot.Alex OM3TY)

 Oficjalna prezentacja Libry odbyła się podczas Warsztatów QRP w Tomaszowie Mazowieckim we wrześniu.

 Zdążyłem też dla zachęty do konstruowania transceiver'a CW przygotować 23 minikit'y, w tym 4 sztuki na pasmo 40m.

 

 Test porównawczy 3 egzemplarzy Libry 80 podczas Warsztatów QRP w Tomaszowie

 Grubo po północy Marcin SP5JNW rozwiesił LW 27m, a Grzesio SP5EIN, Piotr SP9LVZ i ja sprawdzaliśmy która Libra lepiej chodzi.

Nie było zauważalnych różnic, a na Librze Piotra zaliczyliśmy QSO z OH1NO.

********************

Projekt Libra   uroczyście zamykam 28 grudnia 2010 roku.

W ciągu trzech lat wyekspediowałem ok. 200 minikitów.

Sporo z nich działa :-)

Dziękuję za miłe chwile...

Do następnych !